پروتکل RIP چیست؟
Routing Information Protocol یا همان پروتکل RIP، نوعی قابلیت مسیریابی پویا برای شبکههای کوچک یا متوسط است. با پیکربندی RIP، دستگاهها در توپولوژی شبکه میتوانند به طور خودکار جداول مسیریابی را تولید کند. با قابلیت RIP دستگاه کوتاهترین مسیر را برای ارسال داده ها انتخاب می کند.
RIP چگونه کار میکند؟
RIP کوتاه ترین مسیر رسیدن دیتا به مقصد را بر اساس پرش محاسبه میکند. همانطور که در بالا نشان داده شده است، از طریق ارتباط RIP با یکدیگر، RT A فکر می کند مسیر (RT A -> RT C) بهترین مسیر به سمت شبکه مقصد است (10.10.5.0/24).
ورژنهای RIP
RIP نسخه 1
RIPv1 یک پیام درخواست را هنگام راه اندازی آغاز میکند و پس از آن هر 30 ثانیه این پیام را پخش میکند. این پیام درخواست از طریق هر رابط فعال برای RIPv1 ارسال میشود. روترهای همسایه ای که درخواست را دریافت میکنند با یک بخش RIPv1 پاسخ میدهند که حاوی اطلاعات جدول مسیریابی آنها است. سپس روتر آغازگر جدول مسیریابی خود را با اطلاعات دریافتی، از جمله آدرس شبکه IP قابل دسترسی، تعداد پرش و جهش بعدی، به روز میکند.
RIP نسخه 2
در پاسخ به محدودیتهای موجود در مشخصات اولیه RIP، نسخه 2 RIP (RIPv2) در سال 1993 پدیدار شد. در سال 1998 از طریق RFC 2453 استاندارد شد. (CIDR). در حالی که سازگاری به عقب حفظ می شود، RIPv2 همچنان به محدودیت تعداد جهش 15 پایبند است. RIPv2 همچنین مکانیسم هایی را برای تعامل با مشخصات قبلی ارائه میدهد که سازگاری و انتقال صاف را تضمین میکند.
نسخه RIPng
RIPng یا RIP نسل بعدی، قابلیتهای RIPv2 را برای پشتیبانی از IPv6، پروتکل اینترنت نسل بعدی، گسترش میدهد.
تمایزات کلیدی بین RIPv2 و RIPng عبارتند از:
پشتیبانی از شبکه IPv6: ورژن RIPng با پشتیبانی از IPv6، جانشین IPv4، چشم انداز در حال تکامل شبکه را برآورده میکند.
احراز هویت: در حالی که RIPv2 از احراز هویت بهروزرسانیهای RIPv1 پشتیبانی میکند، RIPng از تأیید اعتبار پشتیبانی نمیکند. در آن زمان، روترهای IPv6 برای استفاده از IPsec برای احراز هویت در نظر گرفته میشوند.
رمزگذاری پرش بعدی: RIPng برای مجموعه ای از ورودی های مسیر نیاز به رمزگذاری خاصی از پرش بعدی دارد.
مکانیسم های به روز رسانی: RIPng به روز رسانی ها را در پورت UDP 521 با استفاده از گروه چندپخشی FF02::9 ارسال می کند.